Jaki kompakt?

[epkchmiele]

A sprzęt z Edof? To jest fotka z M10 który ma edof.

[Ranger]

EDoF ? Dlaczego by nie, choć jak wszystko i to miewa swoje zalety i wady. Jak np. zmiękczyć rejestrowany obraz gdy aparat chce wszystko na ostro ?
Co do tradycyjnego na forum "jak coś jest do wszystkiego" - można zadać pytanie czym jest rzeczony Handycam ?
Aparatem, kamerą, projektorem, gps-em, serwerem mediów, zdalnie sterowanym urządzeniem ?
Taka jest dziś elektronika użytkowa, coraz trudniej jest znaleźć jedną czystą funkcjonalność
Co do ustawienia ostrości na nieskończoność kamery - można by rzec że jest to typowe dla wielu urządzeń Sony, poczynając od smartfonów, poprzez aparaty i na kamerach kończąc (choć nie we wszystkich modelach takowe występuje). Unifikacji podlega również symbolika ustawień innych parametrów w tych urządzeniach, te same ikony można znaleźć w każdej z grup. Czy w każdym przypadku efekt jest osiągany w ten sam sposób ? Wątpię
Co do prezentacji na mapie nagrań do odtworzenia, zamiast np. listy z datami - to brzmi sympatycznie, w imię tezy "kamera przy gps-ie". Jeszcze trochę i będziemy sobie np. zadawać pytanie, jakie jest najbardziej pożądane akcesorium dla wodoodpornej kamery ? Basen w ogrodzie ?
Pozdrawiam
Ranger

[GPS Maniak]

czym jest rzeczony Handycam ?

Przede wszystkim zabawką Dlatego właśnie w moim pierwszym poście użyłem oryginalego określenia "handycam", by nie pisać że to jest kamera Czy jest to zabawka bardziej uniwersalna czy bardziej specjalizowana? W moim odczuciu bardziej specjalizowana. Gdybym uważał inaczej, nadal kręciłbym filmiki kompaktem albo komórką i nie zawracałbym sobie głowy wydawaniem kasy na coś tak mało outdoorowego

Aparatem, kamerą, projektorem, gps-em, serwerem mediów, zdalnie sterowanym urządzeniem ?

W zasadzie - niczym z tego, ale bez wątpienia z tego wszystkiego co wymieniłeś, najbardziej nadaje się do kręcenia pamiątkowych filmików, chociażby dzięki naprawdę przyzwoicie działającej stabilizacji optycznej. Przy czym, o czym wspomniałem wyżej, słowo "kamera" należy traktować tu z odpowiednim dystansem. To po prostu - w kategorii "kamera" odpowiednik nieco lepszego kompaktu wśród fotopstrykałek. Czyli da się z tym żyć, można nawet od czasu do czasu "pacnąć" niezłe ujęcie, ale lustrzanką (wśród kamer) toto oczywiście nie jest. Wierzę jednak że techniczne braki tej zabawki, nadrobię moim talentem oraz sensownym montażem, który - mam nadzieję - opanowałem na filmikach kręconych kompaktem.

[meridian]

pominę już tę niszczęsną - oczywiście Twoim zdaniem gorszą - "nieskończoność"

W tym rzecz, że ja nie napisałem, że jest gorsza tylko Ty pisałeś ustawienie na nieskończoność jest lepsze
w myśl zasady co używam musi być lepsze , ale ustawienie na nieskończoność jest gorszym rozwiązaniem

[GPS Maniak]

pisałeś nie ustawienie na nieskończoność jest lepsze

W niektórych sytuacjach oczywiście jest lepszy, ale generalnie nie chodziło mi o tego typu wyjątki, a jako że potrafię przyznać się do błędów, więc przyznaję że użyte sformułowanie "lepsze" było - w kontekście dyskusji - nieco niszczęśliwe. Chodzi nie tyle o "lepsze" ile - w praktyce - wygodniejesze. Zresztą, że właśnie o wygodę i łatwość, a nie "lepszość" chodzi można wywnioskować z tej wypowiedzi:

Przy fotografowaniu panoram górskich - najlepiej na nieskończoność właśnie. W myśl zasady - szybko, prosto i skutecznie

albo z tej:

... dużo fotografując lustrzanką na manualu, takich właśnie nawyków człowiek nabiera - operuje pierścieniem odległości patrząc w wizjer. Tym łatwiej jest wykonać to o czym mówię: ruch pierścienia do oporu i po krzyku, a nie - szczególnie w obiektywie ze zmienną ogniskową - bawić się w jakieś fanaberie.

Nie wiem. Ale wydaje mi się, że każdy kto popstrykał trochę lustrzanką, a zwłaszcza lustrzanką z obiektywem o zmiennej ogniskowej, gdzie nie da się w prosty sposób (tj. odczytem z pierścienia obiektywu) określić głębi ostrości, fotografując odległe szczyty, w sytuacji gdy nie zależy mu na ostrości bliższych planów zachowa się w podobny sposób: ruch pierścienia odległości do oporu na nieskończoność.

Być może to nie jedyna droga, ale na moje gdybyśmy chcieli zastosować odległością hiperfokalną w lustrzance z obiektywem o zmiennej ogniskowej trzeba by było:
* po pierwsze przygotować sobie tabelę dla własnego obiektywu wiążącą tę odległość nie tylko z wartością przysłony, ale także z zoomem (ogniskową),
* po drugie przed zrobieniem zdjęcia:
- odczytać z obiektywu ogniskową,
- odczytać wartość przysłony,
- odczytać z tabelki punkt ostrzenia jaki należy zastosować,
- ustawić na pierścieniu odległości odczytaną z tabelki wartość.
Hmm. Jakoś nie wydaje mi się, by było to wygodniejsze od tego:

... ruch pierścienia do oporu i po krzyku ...

Ale nie ma ludzi nieomylnych, więc być może się mylę ... Napisz więc jak Ty to robisz?
Jak w lustrzance z obiektywem o zmiennej ogniskowej dobierasz i ustawiasz odległością hiperfokalną?

[meridian]

Jeżeli już ta bardzo chcesz się dowiedzieć to przy obiektywie zmiennoogniskowym można skorzystać z dwóch sposobów lub nawet z trzech.
Jeden to podgląd ( chyba to znajdziesz), drugi to zdjęcie próbne, a ten trzeci, jak poznasz swój sprzęt to możesz w zasadzie zrezygnować z pierwszych dwóch.
Ja jednak lubię obejrzeć podgląd, więc nie rezygnuję z pierwej możliwości.
Ps.
Może nieściśle określiłem chodzi o podgląd głębi ostrości.

Dodam jeszcze, że najlepsze to jednak są obiektywy stałoogniskowe .

[GPS Maniak]

Jeżeli już ta bardzo chcesz się dowiedzieć to przy obiektywie zmiennoogniskowym można skorzystać z dwóch sposobów lub nawet z trzech.

googlanie zajęło nieco czasu?

Jeden to podgląd

OK.

dużo fotografując lustrzanką na manualu, takich właśnie nawyków człowiek nabiera - operuje pierścieniem odległości patrząc w wizjer

To jest normalne i generalnie w taki właśnie sposób kontroluje się głębię ostrości w tych nieszczęsnych zoomach. Z tym, że w moim przypadku dotyczy to nie tyle kontroli ostrości tła, ile ostrości planów przednich czy pośrednich i to raczej w sytuacji gdy chcę coś wyróżnić. Wówczas interesuje mnie ostrość jednego planu przy nieostrych innych.
Z ostrością tła - np. odległych o kilka kilometrów szczytów górskich - mam problem. Nie tak łatwo ocenić je w moim wizjerze (na matówce).
Przy czym do tego trzeba spełnienia kilku warunków:
* Po pierwsze lustrzanka - jeżeli to jest cyfra - w miarę możliwości powinna być pełnoklatkowa. Na niepełnej klatce (niestety mam taką) w wizjerze obraz nie jest zbyt duży i ocena ostrości zwłaszcza dalszych, często lekko przymglonych planów nie jest łatwa.
* Po drugie obiektyw/aparat musi mieć możliwość przymykania przysłony przed zrobieniem zdjęcia, tak by móc ocenić głębię ostrości co oczywiście większość współczesnych lustrzanek potrafi, ale co - szczególnie przy niepełnoklatkowych aparatach - po nawet lekkim przymknięciu przysłony daje na tyle przyciemniony obraz że trudno jednoznacznie ocenić ostrość odległych o kilka km obiektów, a już na pewno bardzo trudno uchwycić moment, w którym te odległe, czasmi lekko zamglone góry nagle tracą ostrość, a przecież właśnie ustawienie obiektywu na tę granicę jest ustawieniem na odległość hiperfokalną.

drugi to zdjęcie próbne,

To mnie nie przekonuje, bo nawet jeżeli stwierdzę że góry w tle były ostre, to wcale nie oznacza że ustawiłem obiektyw na odległość hiperfokalną. Taki sam efekt da przecież ustawienie na większą niż hiperfokalna odległość, w tym także na odległość ... nieskończoną

a ten trzeci, jak poznasz swój sprzęt to możesz w zasadzie zrezygnować z pierwszych dwóch.

Czyli albo na tzw. "czuja", co po kilku latach praktyki przychodzi samo, albo coś na kształt tabelki, którą będziemy mieli w głowie. Można np. wyliczyć i zapamiętać że przy ogniskowej ok. 50 mm i przysłonie 5,6 odległość hiperfokalna wynosi powiedzmy 50m i tak ustawiać na pierścieniu. Przy czym i w tym przypadku trudno mówić o odległości hiperfokalnej, której przecież zadaniem jest wykorzystanie ma maksa głębi ostrości, podczas gdy na obiektywie widzę coś takiego:

Na jaką odległość ustawiłem obiektyw? Na 10m, 25m, a może na 100m? Trudno wyczuć, a w ślad za tym trudno wyczuć czy przy takim ustawieniu mam odległość hiperfokalną czy też nie.

Tak czy siak, problem - w praktyce - jest bardziej złożony niż się wydaje w teorii. Praktyczne wykorzystanie pełnej głębi ostrości, przy oparciu jej o nieskończoność w obiektywach ze zmienną ogniskową nie jest łatwe, dlatego w praktyce - jeżeli zależy mi na pośrednim planie, czy planie przednim z reguły realizuję to z wykorzystaniem metody 3, ale przy założonym pogorszeniu rysynku, tj. przy dość mocno przymkniętej przysłonie. Przy czym trudno tu mówić o realnej odległości hiperfokalnej, bo ustawiam odległość "na czuja", więc tak po prawdzie nie wiem czy mógłbym - bez utraty ostrości odległych gór - przesunąć jeszcze punkt ostrzenia w stronę aparatu czy też nie. Z reguły zresztą osiągam zamierzony efekt, tzn. mam ostre wszystkie plany na jakich mi zależało, więc to czy była to odległość hiperfokalna czy też większa, nie ma w ogóle znaczenia. Jeżeli jednak nie zależy mi na innych planach niż odległe góry, postępuję tak jak pisałem wcześniej - z bardziej otwartą przysłoną, za to z odległością na nieskończoność.

[meridian]

To jest normalne i generalnie w taki właśnie sposób kontroluje się głębię ostrości

Szybko czytasz, tylko potrzebujesz punkt zaczepienia , potrzebujesz naprowadzenia.
Ty tak jak "wróżka podaj mi datę urodzenia a ja ci powiem kiedy się urodziłeś" .
Jeżeli jesteś taki mądry to po, co pytałeś, a guziczek do podglądu głębi ostrości to wiem gdzie jest w każdym ze swoich aparatów,
oczywiście nie wszystkie mają taki guziczek, bo są to aparaty od skrzynkowych przez mieszkowe,
lustrzanki dwuobiektywowe a nawet znajdzie się aparat poklatkowy z samolotu.

[soko]

Ta Sigma 18-200 DC - moim przynajmniej zdaniem i przynajmniej moja sigma - ma tendencję do nietrzymania ostrości przy małej ogniskowej dla b. odległych obiektów. Nie wiem, czy to jest BF czy FF bo akurat ten mój kropowy aparat i tak nie ma korekcji BF / FF. Przy zoomie koło 150mm ma chyba najlepszą zgodność ostrości ( ustawianej w AF) z rzeczywistością. To tylko taka uwaga. Zoomy o dużym zakresie ogniskowych, nawet te relatywnie ciemne, niby więc z dużą głębią, trzeba chyba i tak sobie samemu dobrze poprzestrzelać. Tylko kto ma na to czas i kto potem te wnioski w realu na szybko wykorzysta???
Podejrzewam, że dla kogoś to może być oftopic...

[GPS Maniak]

Jeżeli jesteś taki mądry to po, co pytałeś,

Ja nie pytałem jak korzystać z lustrzanki w ogóle, czy jak kontrolować w niej głębię ostrości, ale jak Ty ustawiasz odległość hiperfokalną w obiektywie ze zmienną ogniskową. Dzięki Twojej odpowiedzi już wiem jak to robisz. Wiem też, że tak po prawdzie nie o "odległość hiperfokalną" sensu stricte tu chodzi, ale skrót myślowy akceptuję

oczywiście nie wszystkie mają taki guziczek, bo są to aparaty od skrzynkowych przez mieszkowe,

No, nawet nie wszystkie lustrzanki mają taki guziczek - w sensie guziczka w korpusie aparatu. To wynalazek związany ze sterowanymi elektrycznie obiektywami, które w latach 70-tych - przynajmniej na naszym rynku - nie były jeszcze dostępne. Pierwszy taki wynalazek - z elektrycznym obiektywem - jeszcze na klisze rzecz jasna, kupiłem gdzieś w połowie lat 90-tych. Za czasów mojej młodości było to rozwiązywane w inny sposób. Niektóre aparaty działały tak, że lekkie naciśnięcie spustu migawki powodowało zadziałanie popychacza w obiektywie, co skutkowało przymknięciem przysłony do określonego ustawienia, a dopiero mocniejsze naciśnięcie wywoływało spust migawki. Pamiętam też rozwiązania, w których przysłonę zamykało się ręcznie obrotem stosownego pierścienia. Tzn. były dwa pierścienie związane z przysłoną. Na jednym ustawiało się wartość przysłony, a drugim pierścieniem powodowało się jej zamknięcie. Nawiasem mówiąc to drugie rozwiązanie jest o tyle fajne, że tego typu obiektywy można wykorzystać - z przejściówką - w nowych, cyfrowych lustrzankach. Trochę to - na dzisiejsze czasy - upierdliwe ale będzie działało. Natomiast obiektywy z popychaczem w celu wykorzystania w nowszych lustrzankach trzeba potraktować dość brutalnie: zaklinowując popychacz

@soko. Coś za coś. Albo biegasz z torbą pełną obiektywów, albo godzisz się na gorsze parametry jednego zooma. W ogóle moim zdaniem ta Sigma dość słabo rysuje, pomimo że była obiektywem roku (nie wiem już jakiego). Ale taki już urok tych zoomowych rozwiązań - w myśl zasady: jak coś jest dobre do wszystkiego ...

[meridian]

Wiem też, że tak po prawdzie nie o "odległość hiperfokalną" sensu stricte tu chodzi,

A co Ty możesz wiedzieć , ja ustalam odległość hiperfokalną i jest taka jaką ja ustalę, nikt nie ma podstawy jej zakwestionować .

że lekkie naciśnięcie spustu migawki powodowało zadziałanie popychacza w obiektywie

Jak był przełączony na podgląd, przełącznik był na korpusie obiektywu.

Natomiast obiektywy z popychaczem w celu wykorzystania w nowszych lustrzankach trzeba potraktować dość brutalnie: zaklinowując popychacz

Nie ma żadnej brutalności jeżeli aparat korzysta za pierścienia (może być z powiadomieniem ostrości) wkręcasz tak jak do zwykłego korpusu,
ale nie wszystkie obiektywy się nadają nie chodzi tylko o mocowane, ale też o optykę.

Mój kompakcik - przy filmowaniu - tego nie potrafi, czego dowodem są nieostre góry w tle. Moja wiedza nie ma z tym nic wspólnego.

Dlaczego Twoja wiedza nie ma nic z tym wspólnego , powinieneś wiedzieć że "jeżeli coś jest do wszystkiego to może być do niczego".
i tu nie żartuję, to nie jest smartfon z GPS-em ( tak jak często piszecie) czy dodany GPS do aparatu, fotografowanie i filmowanie wykorzystuje tą samą optykę,
trzeba to traktować jako możliwość nagrywana i tolerować wady.

[GPS Maniak]

A co Ty możesz wiedzieć ,

Dlatego pytałem by wiedzieć. Teraz już wiem.

Jak był przełączony na podgląd, przełącznik był na korpusie obiektywu.

Mógł być, ale nie musiał. Mam przed sobą na biurku 2 takie obiektywy i żaden nie ma przełącznika.

Nie ma żadnej brutalności ...

Jak nie, jak tak Jeżeli obiektyw nie ma przełącznika przysłony o którym wspomniałeś, jedyną metodą na to by przysłona działała zgdonie z ustawieniami na pierścieniu jest zaklinowanie wciśniętego popychacza.

wkręcasz tak jak do zwykłego korpusu,

Wiem. Mam taką przejściówkę. Problem w tym, że cyfrowej lustrzance przystosowanej do elektrycznie sterowanych obiektów nie ma tej wajchy, która by popchnęła popychacz wystający z obiektywu. Dlatego popychacz trzeba zklinować własnym sumptem.

[meridian]

Napisałem, jeżeli korzysta się z pierścienia to pierścień powinien zablokować popychacz, ja tylko wkręcam obiektyw, żadnej więcej ingerencji.

Pierścień na końcu gwintu ma niewielki rant, który blokuje popychacz.

[Alf]

Chciałbym przybliżyć funkcje GPS dostępne w serii kompaktowych aparatów outdoorowych firmy Nikon. Wszelkie niedociągnięcia wyłapane w AW100 zostały poprawione w modelu AW110. Ze specyfikacji AW120 wynika, że dokonano w nim jedynie kosmetycznych zmian, głównie obudowy samego aparatu.

Nikon AW120:


Nikon AW110:


Ekran w AW110:


Przykładowy zrzut ekranu (można włączyć bez podglądu galerii zdjęć):


Jedno naciśnięcie przycisku na obudowie włącza mapę, która jest bardzo wyraźna i intuicyjna w obsłudze w praktycznie każdych warunkach (przystosowany do użycia w terenie) na dużym 3-calowym wyświetlaczu OLED o 416.000 pikselach. Na wgranej mapie świata (bez terenu Chin i Korei Pn.) zaznaczone są nazwy miejscowości, wszystkie drogi (bez nazw), także główne drogi polne, rzeki, jeziora i lasy (stan na 2012 r.). W gęstym lesie nie złapiemy sygnału, ale też tak łatwo go nie stracimy gdy już złapie. Z rzadka trafia się przekraczanie poziomic, oznaczonych tylko co tysiąc metrów. Można zaznaczyć do 30 POI na wykonanych zdjęciach i zapisywać ślad trasy, którą się poruszamy. Zapis działa dalej nawet gdy wyczerpie się akumulatorek, na tyle że nie możemy już włączyć urządzenia. Do dyspozycji są też barometr, wysokościomierz/głębokościomierz barometryczny i elektroniczny kompas.

Garmin nie musi czuć się zagrożony, ale dostępne funkcje GPS z powodzeniem sprawdzają się np. podczas wycieczek rowerowych czy wypadów na grzyby.

Cena zeszłorocznej serii AW110 to $250, sugerowana cena dopiero wchodzących na rynek AW120 ma być o $100 wyższa.

[Marko]

Można zaznaczyć do 30 POI na wykonanych zdjęciach i zapisywać ślad trasy, którą się poruszamy. Zapis działa dalej nawet gdy wyczerpie się akumulatorek, na tyle że nie możemy już włączyć urządzenia.

Jaki jest czas zapisu śladu?